شاه اسماعيل صفوي كه پس از گذشت پنج سال هنوز در اندوه شكست

چالدران بود سي ام سپتامبر 1519 از تصرف بحرين توسط پرتغالي ها آگاه

 شد، و اين خبر ناگوار براندوه او افزود، زيرا به سبب نداشتن نيروي دريايي

 و اسلحه آتشين نمي توانست كاري انجام دهد.


     وي همان روز (سي ام سپتامبر 1519) پس از آزمايش خوشنويسان داوطلب

 كار در دفتر اختصاصي و مردود كردن همه آنان، مقامات كشوري و لشكري را

به مذاكره فوري براي رسيدگي به دست اندازي هاي مكرر پرتغاليها به جزاير

 ايران در خليج فارس فراخواند. در اين جلسه قرار شد كه يك بودجه محرمانه

 در اختيار افراد محلي قرار داده شود كه پرتغالي ها را در جزاير متصرفي

راحت نگذارند تا بعدا راهي براي اخراج آنان به دست آيد. شاه اسماعيل

 سپس عزم سفر نخجوان كرد. 


     شهاب مرواريدخوشنويس ويژه تحرير نامه هاي شاه اسماعيل نزديك به

سه سال پيش از اين فوت شده بود و در اين مدت؛ خوشنويس ديگري كه بتواند

 نظر شاه را جلب كند تا جاي او را در دفتر اختصاصي بگيرد يافت نشده بود،

 زيرا شاه اسماعيل شخصا از خوشنويسهاي داوطلب امتحان بعمل مي آورد.

منبعhttp://www.iranianshistoryonthisday.com