حمله ی ژاپني ها به «پرل هاربور»، ورود آمريكا به جنگ جهاني دوم
بامداد هفتم دسامبر سال 1941 [و هشتم دسامبر به وقت ژاپن] نيروي دريايي امپراتوري ژاپن به پايگاه ناوگان آمريكا در اقيانوس آرام ــ پرل هاربورPearl Harbor ــ واقع در مجمع الجزاير هاوايي حمله برد
در زمان حمله؛ آمریکا در پایگاه پرل هاربور 8 نبردناو بسیار سنگین، 8 رزمناو، 30 ناوشکن، 4 زیردریایی، 49 کشتی نظامی دیگر ازجمله کشتي مين گذار، 390 هواپیمای نظامی و هزاران تفنگدار داشت.
در این حمله چهار نبردناو (Battleship) ، دو ناوشکن (Destroyer) و یک کشتی نظامی دیگر غرق و 4 نبردناو، 3 رزمناو (Cruiser)، یک ناوشکن، 4 کشتی نظامی دیگر آسیب دیدند، 188 هواپیمای نظامی منهدم و به 155 هواپیمای دیگر آسیب رسید، دو هزار و 403 نظامی ـ غيرنظامي آمریکایی کشته و یکهزار و 247 آمريکايي دیگر مجروح شدند. دو ناو سنگين آمریکایی آريزونا و اكلاهما از جمله کشتي هايي بودند که غرق شدند.
در آن بامداد هواپيماهاي مستقر در شش ناو هواپيمابر ژاپني كه در فاصله 374 مايلي (580 كيلومتري) پايگاه پرل هاربر لنگر انداخته بودند در دو موج ـ در ساعت 7 و 53 دقيقه و 8 و 55 دقيقه بامداد به وقت محلي ـ به اين پايگاه حمله بردند. این شش ناو هواپیمابر 26 نوامبر (13 روز پیش از حمله) پایگاههای خود در ژاپن را ترک کرده بودند.
اين خبر ظهر آن روز به اطلاع روزولت رئيس جمهور وقت آمريکا رسيد. وي روز بعد از كنگره آمريکا (قوه مقننه) مجوز دادن اعلان جنگ گرفت و از همان روز آمريكا، نخست در منطقه اقیانوس آرام و سپس جبهه اروپا وارد جنگ جهاني دوم شد كه تا سال 1945 طول كشيد
تا آستانه جنگ، بسیاری از آمریکاییان با ورود به مسائل بین المللی، مشکلات سایر کشورها و خروج از انزوا مخالف بودند.
به نوشته مورخان، روزولت ورود آمريکا به جنگ جهاني دوم، پس از تعرض نظامي هيتلر به شوروي را به حال آمریکا که داشت آثار رکود اقتصادی بزرگ را پشت سر می گذارد مفید و لازم تشخيص داده بود و در انتظار فرصت بود که در هفتم دسامبر 1941 آن را به دست آورد. قبلا وینستون چرچیل نخست وزیر دولت لندن بارها از او خواسته بود که در کنار انگلستان وارد جنگ با هیتلر شود. روزولت هشتم دسامبر 1941 و هنگام دادن گزارش به کنگره (قوه مقننه آمریکا) حمله ی ژاپنی ها با آن همه تلفات و زیان را یک شهرت بد برای آمریکاخوانده بود. جمله ای که روزولت بیان داشت: a date which will live in infamy ...
نیروهای ژاپنی در این تعرض عبارت بودند از: 6 ناو هواپیمابر، 2 نبردناو، 3 رزمناو، 9 ناوشکن، 23 زیردریایی، 5 زیردریایی میدجت (بسیار کوچک) و 414 جنگنده، بمب افکن و هواپیماهای اژدرانداز.
تلفات ژاپنی ها از دست دادن 4 زیر دریایی میدجت (Midget = بسیار کوچک)، 29 هواپیما و 64 کشته (خلبانان و بمب اندازان این هواپیماها) بود.
ژاپني ها همزمان با حمله به پرل هاربور، به پايگاههاي نظامی انگلستان در خاور دور نیز حمله برده بودند. چرچيل از ورود آمريكا به جنگ جهاني دوم خرسند شد زيرا كه پس از تسليم شدن فرانسه، در جبهه غرب اروپا در برابر آلمان تنها مانده بود. ژاپنی ها در توجیه حمله به پرل هاربر گفته بودند که آمریکا با لغو قراردادهای بازرگانی و قطع صدور نفت خود و مکزیک به ژاپن راه دیگری باقی نگذارده بود. بعلاوه، دولت واشنگتن منطقا حق حکومت بر جزایر اقیانوس آرام [هاوایی، گوام، ساموآ و ...) را ندارد. در آن زمان هنوز هاوایی وارد اتحادیه و یک ایالت آمریکا نشده بود.
در آن تاریخ آمریکا از زیر ویرانه های این جنگ به صورت یک ابرقدرت سر برآورد و با و اجرای طرح مارشال و برنامه های مالی و اقتصادی دیگرپول خود«دلار» را پول جهانی گرداند