در زمان زمامداری ميرزا حسن خان وثوق الدوله وضع مدارس و وزارت معارف آشفته و پريشان بود. حقوق كارمندان دولت و مخصوصاً معلمان چندين ماه به تأخير می‌افتاد و آنان غالباً برای گرفتن حقوق خود ناچار به اعتصاب می‌شدند.

        يك بار ظريفی اين بيت را طی نامه‌ای برای نخست وزير فرستاد:

      شعبان(زمستان)  و رمضان (دی)رفت و شوال(بهار) می‌رسد    

                                                                      ندانم حقوقات كی‌ می‌رسد؟

       وثوق الدوله كه شاعر نيز بود در ذيل نامه‌اش نوشت:

       حقوقـــات نصفش حوالـــه شده                                              

                                                                     بقيه به اقساط هی می‌رسد.

منبع: هزار و يك حكايت تاريخي، محمود حكيمي، ص 198