اوراق تاریخ

اعلا

964-311-982-9

اين كتاب يكي از مهم‌ترين پژوهش‌هاي محمد داندامايف متخصص تاريخ ماد و هخامنشي درباره ايرانيان ساكن در بابل در طول فرمانروايي هخامنشيان است . او با دقت بسيار گِلنوشته‌هاي بابلي باقيمانده از بايگاني عظيم موراشو را بررسي كرده است . فرهنگ بابل باستان در طول دو سده تسلط پارس‌ها گسترش يافت . اخترشناسي رياضي بابل تحت فرمانروايي هخامنشيان پيشرفت ويژه‌اي داشت . توفيقات آن از جمله بزرگ‌ترين پيشرفت‌هاي تأثيرگذار تمدن باستان به شمار مي‌رود . در همان دوران حقوق بابل به شكوفايي رسيد و تحولات چشمگيري نيز در روابط اجتماعي – اقتصادي كشور روي داد . دستگاه اداري پارس در بابل افزون بر دربار شاهي ، كه پائيز و زمستان را در بابل به سر مي‌برد ، به ميزان گسترده‌اي از خدمات دبيران محلي در نگارش آرامي و اكدي سود برد . اگرچه نمايندگان دولت در بابل هخامنشي زبان آرامي را به كار مي‌بردند ، ولي زبان اكدي به عنوان زبان فرقه‌هاي ديني و منابع پزشكي و رياضي و تا حدي اسناد حقوقي باقي ماند . مطالعة اسناد بابلي از اهميت خاصي برخوردار است ، زيرا تنها از ميانرودان منابع متنوعي موجود مي‌باشد كه ما را به بازسازي اشكال گوناگون روابط اجتماعي و اقتصادي اين دوره قادر مي‌سازد .