روزي که مهدي بازرگان درگذشت
مهندس مهدي بازرگان نخستين رئيس دولت ايران پس از انقلاب و تغيير نظام حكومتي، بيستم ژانويه 1995 (سي ام دي ماه 1373) در87 سالگي پس از انتقال به سويس، در زوريخ در گذشت. وی برای درمان بیماری قلب عازم سویس بود که در هواپیما وضعیت مزاجی او رو به وخامت گذارد، از فرودگاه به بیمارستان منتقل ولی سودی نبخشید و درگذشت. بازرگان كه در جامعه به پرهيزگاري، پارسايي و فروتني معروف بود از چهره هاي برجسته و خستگي ناپذير مبارزات سياسي ملت ايران در قرن 20 بشمار مي رود كه نهضت آزادي را با اطلاع دكتر مصدق به اتفاق شماري ديگر در سال 1961 (1340) تاسيس كرد. بازرگان در طول عمر خود هیچگاه در تلاش برای استقرار دمکراسی و آزادی مکث نکرد. وی از دانشجویان اعزامی به فرانسه در اوایل دهه 1930 بود که مهندسی خواند و دربازگشت به وطن، استاد و رئیس دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. بازرگان از یاران دکتر مصدق بود و از اعضای هیات خلع ید از انگلیسی ها در صنایع نفت که بعدا مسئولیت شرکت ملی نفت را هم برعهده گرفت. بازرگان که چهره اي عمیقا مذهبی بود در زمان حکومت دکتر مصدق مدتي هم دستيار او بود. بازرگان پس از تاسيس نهضت آزادي، با جمعي از همفکران خود از جمله آيت الله طالقاني به زندان افتاده و محاکمه شده بود. او چندبار دگر هم دستگير و بازداشت شده بود. وي پنجم فوريه 1979 (16 بهمن 1357) در زماني که هنوز شاپور بختيار نخست وزير بود از جانب آيت الله خميني به نخست وزيري دولت موقت انقلاب تعيين شده بود و به اين ترتيب، ايران شش روز داراي دو نخست وزير بود. بازرگان این سمت را به مدت 9 ماه و چند روز و تا 13 آبان 1358 (روز تصرف سفارت آمریکا) برعهده داشت و کناره گیری کرد. علت کناره گيري بازرگان از نخست وزيري را مداخله افراطيون مذهبي در امور دولت او ذکر کرده اند. وي پس از کناره گيري از اين سمت، عملا در جناح مخالف قرار گرفته بود ولي شخص او تحمل مي شد. مهدي بازرگان در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از ساکنان تهران به مجلس رفت. |