اشرف وهمسر دوّمش احمد شفیق
به دستور محمد مصدق نخست وزير وقت، يکم آگست 1952 (دهم امُرداد 1331) اشرف پهلوي خواهر دوقلوي شاه وقت، ايران را ترك كرد و روانه اروپا شد. مصدق با مداخله بستگان و نزديكان شاه در امور كشور شديداً مخالف بود. وی بارها در جلسات شورای وزیران و در مصاحبه های مطبوعاتی و سخنرانی های خود گفته بود که هیچ عاملی بیش از مداخله و اِعمال نفوذ اصحاب نام و متنفذان در معاملات دولتی، انتصابات، صدور پروانه ها و اموری نظیر اینها مردم را عصبی و آماده عصیان نمی کند. این مداخلات همه قشرها را خشمگین می سازد بویژه طبقه منوّر و متوسط را که کوشش ما بر افزایش شمار اعضای این طبقه است.
    نظریه مصدق که نارضایتی ایجاد خشم و خشم باعث طغیان می شود در کتابهای «علم حکومت» نقل شده است و چندماه پیش که خودسوزی محمد بوعزیزی در تونس آتش انقلاب را روشن ساخت و دگرگونی وسیع ایجادکرد فرضیه مصدق وسیعا در تفسیرها نقل شد. بوعزیزی یک ناراضی از بوروکراسی و فساد اداری شهرداری شهر خود بود که در میدان شهر خودسوزی کرد و مردم خشمگین شدند و شورش کردند